Bombaj – stolica indyjskiego stanu Maharashtra, położona na wyspie Salsette, na Morzu Arabskim.
Według najnowszych danych w mieście tym mieszka 17 mln mieszkańców i jest 6. co do liczby mieszkańców metropolią na świecie. Wraz z miastami satelitarnymi tworzy wielką konurbację miejską. Dzięki naturalnemu portowi jest to także największy port zachodnich Indii.
Jest to także wielki ośrodek finansowy. Siedziby tu mają liczne banki, (m.in. Reserve Bank of India), giełda (Bombay Stock Exchange) oraz liczne indyjskie firmy i korporacje. Dzięki temu, że poziom życia jest tu wyższy niż innych częściach kraju, przyciąga on imigrantów z całych Indii oraz całej Azji Południowej. Przez taki układ rzeczy mieszają się tu najróżniejsze kultury, religie i tradycje. Miasto często jest nazywane Bollywoodem, gdyż jest to stolica indyjskiej kinematografii. Tutejsze wytwórnie produkują rocznie najwięcej filmów na świecie.
Indyjska nazwa pochodzi od miejscowej hinduskiej bogini Mumba. W XVI w. Portugalczycy nazwali to miasto Bom Bahia co znaczy Dobra Zatoka. Brytyjczycy podczas swojej kolonizacji Indii zmienili nazwę miasta na Bombay. Oficjalna zmiana nazwy nastąpiła w 1995, lecz nazwa Bombaj nadal jest powszechnie używana na Zachodzie. Wielkie korporacje również nie zmieniły swoich nazw z Bombay na Mumbai.
W Bombaju mieszczą się siedziby wielu instytucji finansowych o znaczeniu krajowym, m.in. Bombay Stock Exchange, Reserve Bank of India czy National Stock Exchange. Ponadto znajduje się tu mennica i siedziby licznych firm (m.in. Tata Group, Godrej czy Reliance). Większość z nich mieści się w południowej części miasta, przy Dalal Street, którą nazywa się indyjską Wall Street.
Tradycyjnymi gałęziami przemysłu były tekstylny i spożywczy. Duże dochody przynosił także port morski. Obecnie rozwijają się te gałęzie, w których potrzeba coraz więcej wykwalifikowanych pracowników. Są to takie gałęzie jak techniczny, szlifierniczy i informatyczny. W Bombaju jest wielu wykwalifikowanych specjalistów z różnych dziedzin. Przeważają jednak pracownicy niewykwalifikowani i półwykwalifikowani, którzy pracują jako domokrążcy, mechanicy itp. Wiele osób znajduje także zatrudnienie w obsłudze portu.
W Bombaju dobrze rozwinięty jest przemysł rozrywkowy. Mieszczą się tu największe indyjskie stacje radiowe, telewizyjne oraz wydawnictwa. Rozwija się tu także prostytucja. Bombaj jest największym ośrodkiem kinematografii indyjskiej. Mieszczą się tu liczne studia filmowe i kina.
Większość mieszkańców Bombaju polega na publicznym systemie transportu. W mieście jest bardzo mało przestrzeni parkingowych, a drogi są wąskie i panuje na nich duży tłok. To nie sprzyja rozwojowi komunikacji prywatnej. Głównym systemem publicznego transportu są koleje miejskie. Zachodnie linie obejmują zachodnią część miasta, środkowe środkową i północno-wschodnią. Wschodie linie natomiast obejmują port i Nowy Bombaj. Rozwinięta jest także komunikacja promowa (kursują one głównie między licznymi zatoczkami w północnej części miasta).
Sieć publicznych autobusów łączy miasto Bombaj z dystryktami przedmiejskimi. Autobusy często są bardzo zatłoczone. Są one jednak tańsze niż pociągi.
Taksówki bardzo łatwo odróżnić od innych samochodów – tylko one są pomalowane na czarno i żółto. Ostatnio nałożono podatki na taksówkarzy, a także ustalono maksymalną liczbę osób w samochodzie , co w dużej mierze przyczyniło się do wzrostu bezpieczeństwa na tutejszych drogach. Popularnym środkiem transportu są auto-riksze. Kursują one jednak tylko w strefie przedmieść. Maksymalna liczba pasażerów zabieranych przez auto-riksze to 3.
Bombaj obsługują dwa porty lotnicze: Międzynarodowy Port Lotniczy Sahara w pobliżu Andheri oraz Port Lotniczy Santacruz na południe od Portu Sahara, obsługujący jednak tylko loty prywatne. W pobliżu znajduje się port lotniczy Juhu. Było to pierwsze w Indiach lotnisko. Obecnie jest to helioport. Działa tu także aeroklub.
Bombaj jest ważnym węzłem komunikacji kolejowej. Od miasta rozchodzą się linie kolejowe we wszystkie strony Indii. Ponadto znajduje się tu siedziba dyrekcji kolei indyjskich. Głównym dworcem kolejowym jest Chhatrapati Shivaji Terminus (dawniej Dworzec Wiktorii).
Dzięki naturalnemu portowi Bombaj jest jednym z najważniejszych portów handlowych Indii. Tu także znajduje się baza Indyjskiej Marynarki Wojennej.
Mieszkańców Bombaju nazywa się Mumbaikar lub Bombayite. Większość mieszkańców metropolii spędza dużo czasu w wielu ulicznych korkach. Dojazdy do pracy pochłaniają także dosyć dużą sumę pieniędzy. Z powodu tych dwóch głównych powodów duża część Mumbaikar nie korzysta z tutejszych rozrywek. Bombaj jest najbardziej liberalnym miastem Indii. Odbywają się tu liczne, hucznie obchodzone, festiwale, festyny i święta. Święta są jeszcze bardziej barwne, z powodu mieszania się różnych religii.
Bombaj ma 2 własne sieci barów szybkiej obsługi (tzw. fast-foodów): vada pavs i bhelpuri. Popularna jest południowoindyjska i chińska kuchnia. W Bombaju można dobrze zjeść, posłuchać ludowej muzyki, obejrzeć hinduski film i przeczytać hinduską książkę. W 2004 roku Bombaj został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Miasto jest miejscem narodzin hinduskiej kinematografii. Najstarszy film powstał tu już w 1896. W Bombaju znajduje się też największa w Azji liczba kin, oraz największa kopuła IMAX. Z tych powodów miasto zawdzięcza swój przydomek Bollywood. Mieszczą się tu także 2 galerie sztuki: Jehangir i Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej (National Gallery of Modern Art) oraz liczne muzea (m.in. Muzeum Księcia Walii). Zbudowane w 1833 Asiatic Society of Bombay to najstarsza biblioteka publiczna w mieście.
Miasto ma 6 miast siostrzanych. Są to: Londyn, Los Angeles, Jokohama, Berlin, Sankt-Petersburg i Stuttgart.
Zabytki:
Brama Indii – łuk o wysokości 26 m, położony w południowej części miasta. Wzniesiona w latach 1915-1924 na wzór XVI-wiecznej architektury Gujaratu aby uczcić wizytę króla Anglii Jerzego V i jego małżonki, Marii. Jest to obecnie jedna z największych atrakcji turystycznych miasta, a także miejsce spotkań towarzyskich. 25 sierpnia 2003 na pobliskim parkingu, terroryści zdetonowali bombę, zabijając wiele osób.
Regal Cinema – jedno z najstarszych kin w Bombaju. Zostało zbudowane w czasie wielkiego boomu kinowego lat 30., otwarte w 1933. Architektem był Charles Stevens, syn XIX-wiecznego architekta F.W. Stevensa. Wnętrze zaprojektował czeski rzemieślnik Karl Schara.
kościół Mount Mary – kościół rzymskokatolicki, który jest jednym z najczęściej odwiedzanych kościołów w mieście. Znajduje się w przedmieściu Bandra. Co roku, 8 września, odbywa się festiwal poświęcony Marii, matce Jezusa. Na uroczystości przybywa wielu wiernych z całego świata
meczet Haji Ali Dargah – meczet i grobowiec zbudowany przez bogatego arabskiego kupca. Jest połączony ścieżką (widoczną tylko podczas odpływu) z położoną na wyspie świątynią hinduistyczną Mahalaxmi.
świątynia Mumba Devi Mandir – zbud. w 1675 w małej zatoczce, na północ od brytyjskiego fortu Saint George. Świątynia hinduistyczna pod wezwaniem bogini Mumba. Hinduskie sekty już w XV w. oddawały cześć bogini Mumbadevi. Bogini była patronką kast agri (zbieracze soli) i kohli (rybacy). Jest to świątynia odwiedzana przez setki wiernych dziennie.
Więcej informacji na wikipedia.org
Według najnowszych danych w mieście tym mieszka 17 mln mieszkańców i jest 6. co do liczby mieszkańców metropolią na świecie. Wraz z miastami satelitarnymi tworzy wielką konurbację miejską. Dzięki naturalnemu portowi jest to także największy port zachodnich Indii.
Jest to także wielki ośrodek finansowy. Siedziby tu mają liczne banki, (m.in. Reserve Bank of India), giełda (Bombay Stock Exchange) oraz liczne indyjskie firmy i korporacje. Dzięki temu, że poziom życia jest tu wyższy niż innych częściach kraju, przyciąga on imigrantów z całych Indii oraz całej Azji Południowej. Przez taki układ rzeczy mieszają się tu najróżniejsze kultury, religie i tradycje. Miasto często jest nazywane Bollywoodem, gdyż jest to stolica indyjskiej kinematografii. Tutejsze wytwórnie produkują rocznie najwięcej filmów na świecie.
Indyjska nazwa pochodzi od miejscowej hinduskiej bogini Mumba. W XVI w. Portugalczycy nazwali to miasto Bom Bahia co znaczy Dobra Zatoka. Brytyjczycy podczas swojej kolonizacji Indii zmienili nazwę miasta na Bombay. Oficjalna zmiana nazwy nastąpiła w 1995, lecz nazwa Bombaj nadal jest powszechnie używana na Zachodzie. Wielkie korporacje również nie zmieniły swoich nazw z Bombay na Mumbai.
W Bombaju mieszczą się siedziby wielu instytucji finansowych o znaczeniu krajowym, m.in. Bombay Stock Exchange, Reserve Bank of India czy National Stock Exchange. Ponadto znajduje się tu mennica i siedziby licznych firm (m.in. Tata Group, Godrej czy Reliance). Większość z nich mieści się w południowej części miasta, przy Dalal Street, którą nazywa się indyjską Wall Street.
Tradycyjnymi gałęziami przemysłu były tekstylny i spożywczy. Duże dochody przynosił także port morski. Obecnie rozwijają się te gałęzie, w których potrzeba coraz więcej wykwalifikowanych pracowników. Są to takie gałęzie jak techniczny, szlifierniczy i informatyczny. W Bombaju jest wielu wykwalifikowanych specjalistów z różnych dziedzin. Przeważają jednak pracownicy niewykwalifikowani i półwykwalifikowani, którzy pracują jako domokrążcy, mechanicy itp. Wiele osób znajduje także zatrudnienie w obsłudze portu.
W Bombaju dobrze rozwinięty jest przemysł rozrywkowy. Mieszczą się tu największe indyjskie stacje radiowe, telewizyjne oraz wydawnictwa. Rozwija się tu także prostytucja. Bombaj jest największym ośrodkiem kinematografii indyjskiej. Mieszczą się tu liczne studia filmowe i kina.
Większość mieszkańców Bombaju polega na publicznym systemie transportu. W mieście jest bardzo mało przestrzeni parkingowych, a drogi są wąskie i panuje na nich duży tłok. To nie sprzyja rozwojowi komunikacji prywatnej. Głównym systemem publicznego transportu są koleje miejskie. Zachodnie linie obejmują zachodnią część miasta, środkowe środkową i północno-wschodnią. Wschodie linie natomiast obejmują port i Nowy Bombaj. Rozwinięta jest także komunikacja promowa (kursują one głównie między licznymi zatoczkami w północnej części miasta).
Sieć publicznych autobusów łączy miasto Bombaj z dystryktami przedmiejskimi. Autobusy często są bardzo zatłoczone. Są one jednak tańsze niż pociągi.
Taksówki bardzo łatwo odróżnić od innych samochodów – tylko one są pomalowane na czarno i żółto. Ostatnio nałożono podatki na taksówkarzy, a także ustalono maksymalną liczbę osób w samochodzie , co w dużej mierze przyczyniło się do wzrostu bezpieczeństwa na tutejszych drogach. Popularnym środkiem transportu są auto-riksze. Kursują one jednak tylko w strefie przedmieść. Maksymalna liczba pasażerów zabieranych przez auto-riksze to 3.
Bombaj obsługują dwa porty lotnicze: Międzynarodowy Port Lotniczy Sahara w pobliżu Andheri oraz Port Lotniczy Santacruz na południe od Portu Sahara, obsługujący jednak tylko loty prywatne. W pobliżu znajduje się port lotniczy Juhu. Było to pierwsze w Indiach lotnisko. Obecnie jest to helioport. Działa tu także aeroklub.
Bombaj jest ważnym węzłem komunikacji kolejowej. Od miasta rozchodzą się linie kolejowe we wszystkie strony Indii. Ponadto znajduje się tu siedziba dyrekcji kolei indyjskich. Głównym dworcem kolejowym jest Chhatrapati Shivaji Terminus (dawniej Dworzec Wiktorii).
Dzięki naturalnemu portowi Bombaj jest jednym z najważniejszych portów handlowych Indii. Tu także znajduje się baza Indyjskiej Marynarki Wojennej.
Mieszkańców Bombaju nazywa się Mumbaikar lub Bombayite. Większość mieszkańców metropolii spędza dużo czasu w wielu ulicznych korkach. Dojazdy do pracy pochłaniają także dosyć dużą sumę pieniędzy. Z powodu tych dwóch głównych powodów duża część Mumbaikar nie korzysta z tutejszych rozrywek. Bombaj jest najbardziej liberalnym miastem Indii. Odbywają się tu liczne, hucznie obchodzone, festiwale, festyny i święta. Święta są jeszcze bardziej barwne, z powodu mieszania się różnych religii.
Bombaj ma 2 własne sieci barów szybkiej obsługi (tzw. fast-foodów): vada pavs i bhelpuri. Popularna jest południowoindyjska i chińska kuchnia. W Bombaju można dobrze zjeść, posłuchać ludowej muzyki, obejrzeć hinduski film i przeczytać hinduską książkę. W 2004 roku Bombaj został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Miasto jest miejscem narodzin hinduskiej kinematografii. Najstarszy film powstał tu już w 1896. W Bombaju znajduje się też największa w Azji liczba kin, oraz największa kopuła IMAX. Z tych powodów miasto zawdzięcza swój przydomek Bollywood. Mieszczą się tu także 2 galerie sztuki: Jehangir i Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej (National Gallery of Modern Art) oraz liczne muzea (m.in. Muzeum Księcia Walii). Zbudowane w 1833 Asiatic Society of Bombay to najstarsza biblioteka publiczna w mieście.
Miasto ma 6 miast siostrzanych. Są to: Londyn, Los Angeles, Jokohama, Berlin, Sankt-Petersburg i Stuttgart.
Zabytki:
Brama Indii – łuk o wysokości 26 m, położony w południowej części miasta. Wzniesiona w latach 1915-1924 na wzór XVI-wiecznej architektury Gujaratu aby uczcić wizytę króla Anglii Jerzego V i jego małżonki, Marii. Jest to obecnie jedna z największych atrakcji turystycznych miasta, a także miejsce spotkań towarzyskich. 25 sierpnia 2003 na pobliskim parkingu, terroryści zdetonowali bombę, zabijając wiele osób.
Regal Cinema – jedno z najstarszych kin w Bombaju. Zostało zbudowane w czasie wielkiego boomu kinowego lat 30., otwarte w 1933. Architektem był Charles Stevens, syn XIX-wiecznego architekta F.W. Stevensa. Wnętrze zaprojektował czeski rzemieślnik Karl Schara.
kościół Mount Mary – kościół rzymskokatolicki, który jest jednym z najczęściej odwiedzanych kościołów w mieście. Znajduje się w przedmieściu Bandra. Co roku, 8 września, odbywa się festiwal poświęcony Marii, matce Jezusa. Na uroczystości przybywa wielu wiernych z całego świata
meczet Haji Ali Dargah – meczet i grobowiec zbudowany przez bogatego arabskiego kupca. Jest połączony ścieżką (widoczną tylko podczas odpływu) z położoną na wyspie świątynią hinduistyczną Mahalaxmi.
świątynia Mumba Devi Mandir – zbud. w 1675 w małej zatoczce, na północ od brytyjskiego fortu Saint George. Świątynia hinduistyczna pod wezwaniem bogini Mumba. Hinduskie sekty już w XV w. oddawały cześć bogini Mumbadevi. Bogini była patronką kast agri (zbieracze soli) i kohli (rybacy). Jest to świątynia odwiedzana przez setki wiernych dziennie.
Więcej informacji na wikipedia.org
Źródło: bollywood.pun.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz